คอร์ส ออนไลน์, หลักสูตร facebook marketing, อบรม การ ตลาด ออนไลน์, in house training, บริษัท แคปท์เบนซ์ โค จำกัด

หลายบริษัทตัดสินใจไม่ถูกว่าควรใช้บริการบริษัทให้คำปรึกษาทางด้านธุรกิจหรือพึ่งทีมงานภายในของตนเองดี เพราะบางครั้งผู้บริหารชั้นสูงเกรงว่าความบกพร่องของบริษัทด้านการจัดการองค์กรอาจถูกตีแผ่และความเชี่ยวชาญของที่ปรึกษาอาจทำให้สถานการณ์แย่ลง อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่ทัศนคติที่ดีสำหรับธุรกิจหรือบริษัทที่อยากเติบโตอย่างรวดเร็ว

โลกนี้เต็มไปด้วยโอกาส เกินกว่าที่เด็กไทยจะทำได้แค่ “ตั้งใจเรียนให้เก่งๆ ทำงานให้หนักๆ จ่ายภาษีให้น้อยที่สุด เก็บเงิน ซื้อบ้าน และอย่าเป็นหนี้”

 ​# ศีล จะช่วยธุรกิจได้อย่างไร #. เราต่างเชื่อใช่มั้ยครับ ว่ามนุษย์ทุกคนเป็นคนดี แต่เราต่างก็รู้ว่านิยาม “ความดี” ของแต่ละคนนั้น แทบจะไม่เหมือนกันเลยเช่นกัน วันนี้ผมมาถือศีลที่วัดเขาวง อ.พระพุทธบาท จ.สระบุรี ครับ ผมเคยบวชเต็มพรรษาเมื่อประมาณ 7 ปีก่อนที่นี่แล้วก็เกือบจะไม่สึก เรื่องบวชเกือบไม่สึกเก็บเอาไว้เขียนวันหลัง วันนี้เอาเรื่องศีลก่อน  “ศีล” เป็นเรื่องภายใน อย่างที่เขาชอบบอกกัน ตัวจริงๆ อาจจะมือถือสาก ในขณะที่ปากบอกว่าถือศีล (ซึ่งคนแบบนี้เยอะมาก) มีศีลหรือไม่ ไม่ได้วัดกันที่การอาราธนา ตั้งนะโม พุทธัง สรณัง ไปจนถึง ปะทัง สมาทิยามิ ...  หากแต่วัดกันที่ ‘เจตนา’ ล้วนๆ ความจริงแล้ว เราต่างสามารถตั้งใจและถือศีลได้ทันทีโดยที่ไม่ต้องมาตั้งต้นกันที่วัดแต่สาเหตุที่ผมมาวัดนี้ ... ถ้าเล่าให้หล่อ ก็คือ ต้องการอยู่ในบริบทแห่งความสงบและแวดล้อมไปด้วยบรรยากาศแห่งความดีแบบที่ผมคุ้นเคย  แต่ถ้าเล่าแบบตรงไปตรงมา ... การมาวัดเพื่อตั้งใจถือศีลในครั้งนี้ ไม่มีเหตุผลพอๆ กับการที่ผมต้องไปนั่งอ่านหนังสือในร้านกาแฟเข้าท่า อ.ปาย เท่านั้น ทั้งๆ ที่การอ่านหนังสือมันทำในส้วมก็ได้ แม้จะมีรายละเอียดและกฎเกณฑ์ต่างกันเล็กน้อย แต่เรารู้ดีว่าทุกศาสนาสอนให้คนมุ่งหน้าเข้าหาความดีด้วยกันทั้งสิ้นสำหรับศาสนาพุทธ พระพุทธเจ้าทรงวางหลักความดีไว้บนฐานของศีลนี่แหละ หลักธรรมต่างๆ ที่ทรงแนะนำ ไม่ว่าหมวดหมู่ใด ล้วนงอกเงยขึ้นมาโดยมีศีลเป็นสารตั้งต้น  แม้ยกตัวอย่างเพียงศีลข้อแรก (เจตนาที่จะไม่เบียดเบียนชีวิต ร่างกายผู้อื่น) ก็เห็นชัดแล้วว่าสามารถแตกย่อย-แปรสภาพไปเป็นเรื่องอื่นๆ ได้อีก เช่น  กลายเป็น เมตตา กรุณา มุทิตา ใน พรหมวิหาร  กลายเป็น อัตถจริยา สมานัตตตา ใน สังคหวัตถุ  และกลายเป็นอื่นๆ อีกมากมาย เกินที่จะนับ  ทีนี้ ... ศีลในพระพุทธศาสนา เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องธุรกิจ?ในฐานะผู้ประกอบการ ผมเชื่อว่า งานของพวกเราคือการสร้างคุณประโยชน์ให้ผู้คนแต่อย่าลืมว่าเราต่างก็เป็นมนุษย์และในฐานะมนุษย์ ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรายังหนีไม่พ้นกิเลสตัณหา ความทะยานอยาก  ผมเคยได้ยิน ใครไม่รู้กล่าวไว้ว่า “หากพลังพิเศษใด ไม่สามารถนำไปใช้กับเรื่องชั่วร้ายได้เช่นกัน พลังนั้น ยังไม่พิเศษพอ” (ยกตัวอย่างให้เห็นภาพ :: ความเหาะได้ ความมีกำลังดุจช้างสาร ความมีลูกตาสาดแสงเลเซอร์ออกไปเผานู่นนี่นั่นได้ของซุปเปอร์แมน ... สิ่งเหล่านี้เป็นพลังพิเศษ  ซุปเปอร์แมนใช้ปกป้องโลกได้ ในทางกลับกัน ... หากพลังแบบนี้ดันไปอยู่กับคนที่เป็นตัวร้าย (อาจมีนามว่าซุปเปอร์เฮี่ย) ไอ้บ้านี่ก็อาจใช้พลังนี้สร้างความฉิบหายให้กับโลกแทน)   หวังว่าคงเห็นภาพ ในโลกแห่งความเป็นจริง พลังพิเศษที่ว่า คือมันสมองและความคิดของเหล่าผู้ประกอบการ ในฐานะผู้ประกอบการ ... เป้าหมายของเราใหญ่ขึ้นทุกไ ปี แน่นอนว่า ในแต่ละปีที่ขนาดของความสำเร็จถูกขยาย ขนาดของความสามารถของผู้ประกอบการเองก็ต้องถูกขยายตามไปด้วย สิ่งที่หนีไม่พ้นนอกเหนือไปจากความสามารถที่มากขึ้น ก็คือ ปริมาณของผู้คนที่เราจะต้องเข้าไปเกี่ยวข้อง ท่ามกลาง Connection เหล่านั้น เราแทบไม่มีทางรู้ได้เลยว่า ผู้คนทั้งหลายจะเหนี่ยวนำให้เราเคลื่อนที่ไปในทิศทางไหน“ดี” “กลางๆ” หรือค่อนไปทาง “เลว” เราคือค่าเฉลี่ยของคนรอบตัว หากไม่มีกรอบแห่งศีลมากำกับ อะไรคือหลักประกันว่า วันหนึ่งเราจะไม่เผลอใช้ความสามารถของเราไปในการสร้างสิ่ง’ตรงข้าม’ กันกับคุณประโยชน์ ธรรมะเป็นของศักดิ์สิทธิ์ เพราะมีสถานะเป็นความจริงอยู่เสมอ หากเราคุ้นเคยกับการดัก “สาธุ” ตรงประโยคที่พระท่านจะพูดว่า “สีเลน สุคติํ ยนฺติ” หลังให้ศีล (ซึ่งแปลว่า การรักษาศีลจะนำความสุขมาให้)  “สีเลน โภค สมฺปทา” (การรักษาศีล จะไม่ทำให้เราต้องเสียเงินไปกับเรื่องไม่ควร) ผมเชื่อว่า หากมีศีลมากำกับตลอดเส้นทางการเติบโตของพวกเราความเดือดร้อนใจในภายหลัง หรือ แม้แต่วิกฤตทางการเงินของธุรกิจ ย่อมไม่มีอานิสงส์ของการรักษาศีล คุ้มครอง ครอบคลุม และคุ้มค่า ยิ่งกว่ากรมธรรม์ใดๆ อันที่จริง ผมยังมีอะไรอยากเขียนอีกมาก แต่ผมต้องเตรียมตัวทำวัตรเย็นแล้ว   ถ้าใครชอบอ่าน บอกได้นะครับ ผมจะเขียนให้อ่านบ่อยๆ #แล้วพบกันใหม่ #ผู้กองเบนซ์ปล. ภาพประกอบ เกี่ยวกับบทความยังไง? นอกจากศีลที่คอยประคับประคองผมแล้ว มีผู้หญิงคนนี้อีกคนที่ทำหน้าที่ไม่ต่างกันกับศีล  

# เงิน ไม่ใช่สิ่ง "ชั่ว" ... มีแต่วิธีหาเงินบางวิธีที่ "ชั่ว" # ทุกคนสามารถรวยหรือจนได้มากเท่าที่ความคิดของเขากำหนด มีหลายคนที่เชื่อว่า "ความรวย" เป็นเรื่องเดียวกันกับ "ความโลภ" จึงปฏิเสธความร่ำรวยทุกรูปแบบ เพราะเชื่อว่าเงินเป็นสิ่งที่ชั่วร้ายไม่คู่ควรกับ 'ความดีงาม' ของพวกเขาแม้แต่น้อยอันที่จริง พระพุทธเจ้าไม่เคยตรัสว่าความรวยนั้นชั่วร้าย (ศาสนาอื่นก็ไม่สอนแบบนี้) พระองค์ตรัสอย่างตรงไปตรงมาว่า ทุกคนมีหน้าที่ต้องเลี้ยงชีวิต แต่การเลี้ยงชีวิตนั้นต้องเป็น "สัมมา" หรือทางที่ถูกควร ครั้งหนึ่ง ได้ทรงพูดถึง "อาชีพที่ไม่ควรทำ" ไว้กับพระมหานามะซึ่งชาวพุทธทั่วไปรู้จักกันในหลัก "มิจฉาวณิชชา"  1.สัตถะขายอาวุธ เครื่องมือสำหรับพรากชีวิตผู้คนและสัตว์ ทำไมจึงไม่ควรขาย? เพราะสิ่งนี้สนับสนุนให้บุคคลผู้มี "โทสะ" หรือความโมโห ลุแก่ความโมโหได้ง่ายขึ้นอารมณ์ต่างๆ เป็นของชั่วคราว มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป หากมนุษย์ไม่มีอาวุธ ในยามที่โทสะกำเริบ ย่อมว่างเปล่าอาจทำร้ายกันได้บ้างแต่ไม่ถึงแก่อันตราย เมื่อมีอาวุธ การทำร้ายร่างกายหรือพรากชีวิต ย่อมเกิดขึ้นได้โดยง่าย 2.สัตตะขายมนุษย์ ขายทาส นายหน้าแรงงาน ธุรกิจที่ใช้ความทุกข์ของผู้คนเป็นตัวขับเคลื่อน ทำนาบนหลังคน เอาเปรียบชีวิต ริดรอนอิสรภาพ เราไม่พูดถึงการค้าทาส หรือการหลอกลวงค้าประเวณี สิ่งเหล่านี้เลวทรามอยู่แล้ว การขายมนุษย์สามารถแทรกซึมอยู่ในเกือบทุกธุรกิจ หากเจ้าของธุรกิจไม่เห็นคุณค่าของลูกจ้าง ธุรกิจใดที่เอาเปรียบผู้คน แม้ไม่ได้ขายมนุษย์โดยตรง แต่อาจกำลังแสวงหาผลประโยชน์อยู่บน "ความเป็นมุนษย์" ของผู้อื่นเช่นกัน 3.มังสะขายเนื้อ สัตว์เกิดมาเพื่อเป็นสัตว์ มนุษย์เท่านั้นที่คิดว่าสัตว์เกิดมาเพื่อเป็นอาหาร มีคนเคยตั้งข้อสังเกตว่า การกินเนื้อสัตว์บาปหรือไม่? พระพุทธเจ้าตรัสว่า "เจตะนาหัง ภิกขะเว กัมมัง วะทามิ - ดูก่อนภิกษุทั้งหลายเราถือเจตนาเป็นตัวกรรม" บาปหรือไม่ จึงขึ้นอยู่กับใจของผู้กินว่า ตอนกิน กินเพราะว่าสัตว์นั้นตายแล้วจึงกินหรือกินเพราะอยากกิน จนต้องให้ใครบางคนลงมือฆ่าให้ บางคนมีความเห็นว่า "ก็เพราะมีคนต้องการกิน สัตว์พวกนี้จึงถูกฆ่า" อันที่จริง การฆ่าไม่ได้เกิดจากกิเลสของผู้กินโดยตรง แต่เกิดจากความเข้าใจของผู้ฆ่าว่ามีความต้องการกิน จึงได้ฆ่าเพื่อมาขายให้คนกิน กลับกัน หากคนฆ่าหยุดฆ่าเสียแล้ว ... คนกินจะเอาที่ไหนมากิน? มีข้อสรุปทางวิทยาศาสตร์ชัดเจนว่าโดยธรรมชาติและโครงสร้างฟันของมนุษย์เราเป็นสัตว์ที่กินได้ทั้งพืชและสัตว์ นั่นคือ แท้จริงแล้ว ต่อให้ไม่มีสัตว์ให้กิน เราก็อยู่รอด 4.มัชชะขายเหล้า ของทำให้มึนเมา เราต่างรู้ดีว่าแอลกอฮอล์ทำให้สติสัมปชัญญะลดลง ในบรรดาศีลทั้ง 5 ข้อ ผู้รู้ต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ศีลข้อ 5 นั้นผิดบาปที่สุด เพราะเป็นต้นเหตุให้เกิดการทำผิดศีลข้ออื่นๆ อีก 4 ข้อที่เหลือตามมา อันที่จริง เหตุผลนี้อาจไม่ถูกต้อง 100% เพราะแท้ที่จริงแล้ว สุราไม่สามารถทำให้คนฆ่าคนได้ แต่สุราทำให้สติของคนลดลงจนสามารถฆ่าคนได้ เราต่างรู้ดีว่าสุราไม่ดี แต่เราต่างยินดีเมื่อได้บริโภคมัน เพียงแค่นี้ก็สรุปได้ชัดเจนว่า มันเป็นสิ่งที่เอาไว้ทำให้เห็นผิดเป็นชอบโดยคุณสมบัติ การค้าขายสุราจึงเป็นการสนับสนุนให้ผู้คนก่อความชั่วได้โดยสะดวกใจมากขึ้น 5.วิสะยาพิษ ในบาลีหมายถึงยาพิษทางกาย แน่นอนว่ายาเสพติดรวมอยู่ในความหมายนี้ อย่างตรงไปตรงมา แต่นอกจากยาพิษทางกายแล้ว เรากำลังหมายความรวมถึงยาพิษทางความคิดและจิตใจด้วย ปัจจุบันเป็นยุคข้อมูลข่าวสาร ผู้คนผลิตข้อมูลของตัวเองได้ง่าย แนวความคิด หรือ How to ที่ถูกต้อง เที่ยงตรง และใช้ได้ผลจากกูรูต่างๆ นั้นมีมากมาย แต่นี่ก็เป็นช่องทางให้พวกกูลวงต่างๆ เข้ามาหากิน แผ่ขยายความคิดและทัศนคติที่เป็นพิษให้แก่สังคมมากมายเช่นเดียวกัน เช่น กฎแรงดึงดูด อันที่จริงเป็นสิ่งดี เป็นแนวคิดที่เที่ยงตรง และอธิบายได้ด้วยหลักวิทยาศาสตร์ แต่กลับมีกลุ่มคนบางพวก นำเสนอเรื่องนี้ในเชิงไสยศาสตร์ งมงาย ซ้ำร้าย ... สามารถสร้างรายได้จากการมอมเมานั้นได้อย่างเป็นกอบเป็นกำแต่ยังดีที่มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่รู้เท่าทัน สิ่งใดก็ตามที่ไม่สามารถวัดผลได้ ไม่มีเหตุผล ขาดซึ่งตรรกะ ... สิ่งนั้นล้วนมอมเมา คนที่ทำธุรกิจด้วยการมอมเมาคนนั้นกำลังทำความชั่วช้าร้ายแรงไม่ต่างจากการขายยาพิษ หรือยาเสพติดเลย จะทำมาหากินอะไรก็ตามท่านทั้งหลาย จงเลี่ยงมิจฉาวณิชชาทั้ง 5 ประการนี้เถิด #อาภัสสโร (ชื่อตอนบวช) #ผู้กองเบนซ์​